ادامه قبلی

و البته دارم از استرس باز هم postpone یا عقب میندازم کتاب خوندن رو.

مغز عزیزم از سیناپسینگ و مصرف انرژی و غیره داره طفره میره.

خب دوستان از اینم رونمایی میکنم به عنوان روشی برای افزایش بقا

. اینطوری که وقتی کتاب بخونیم یا هرکار جدیدی رو که مسیر عصبی نساخته انجام بدیم، (کتاب خوندن هم عمل خسته کننده ایه برای مغز چون دوپامین دریافت نمیکنه سرش و باید گلوکز بسوزونه و البته مواد شیمیایی این ور اونور کنه تا دوتا کلمه بفهمیم)

مغز مقاومت میکنه که انجام نده، چون کلی کار باید بکنه در اون لحظه و لب پس سری که مسئول بقا ست، به شما میگه نه ولش کن برو بخواب،

یا نه برو پست بنویس نخونیش، من دردم میاد :)))

منم بهش گفتم اوکی باشه. ولی دستتو رو میکنم دیگه خود دانی. میگه :باشه حالا تو ادامه بده.

و خدا میدونه چقدر مسیر عصبی و غیره بیولوژیک دست به دست هم میدن تا ما یه کاری که برامون واقعا مفیده رو عقب بندازیم.

 

پساپس تشکر ویژه از بدن گرامی.

بوس بهت و درود فراوان

حالا سیس باش من برم کتاب بخونم تا فردا

خوداپس