ترس و لرز رهایی

عمه سوسن ،غرغروی همیشگی، کسی که هیچ وقت مسائل رو با دلش تحلیل نمیکنه. خیلی عیب داره این بشر ولی به طرز اعجاب انگیزی مدتهاست باهم زیر یه سقفیم. بالاجبار!

شما نمیدونید چقدر عذابه این حالت. شایدم میدونید! اما یه چیزی رو خواستم کنارش تمرین کنم و اونم صبر قدرتمند زیستن در کنار افرادیه که شبیه تو نیستن و باهم کنار نمیاین. تمام نیت موندنم پیشش قطعا همینه و بعلاوه هوای عالی اینجا. محکم موندنم برام مهم تر از نفرته.

آرشیو بلاگم رو دیدم. من مدتهاست توی این فکر هستم. کلا آدم vogabondی ام و بهش واقف. تغییر مسیرم قطعیه. و البته بی سرو صدا و بهمراه ترس و لرز زیاد.

اما خیلی راضی ام. رهایی یه شوقی خاص داره. انگار یه گنجه. زیستن در چیزی که میخوای یه گنجه واقعا. بیاین دعا کنیم همه ما رها باشیم و شاد و البته نورانی.

بهتون گفتم کراش زدم؟

یه روزی بهترین پروانگیمو بهش هدیه میدم. وقتی دیدمش احساس کردم تمام آرزوها و خواسته های من توی این آدم جمع شده. البته از فکر ((این ادم برای کسی هست)) بیایم بیرون،دوست داشتنش برام خیلی جذابه.

فکرم خیلی درگیر انصرافه. و از کراش جان دوره. فعلا-_-

باید چندتا قدم خیلی مهم رو بردارم درصورت انصراف دادن.

بیاین منو نصیحت نکنین.