سیما

سوره عصر - ص151

سوره محمد 25-30

انسانی که نمی‌خواهد هر روز و هر لحظه عمرش را از کف بدهد و در خسران باسد و از فطرت اصلیش که با آن آفریده شده منحرف نشود، باید مومن باشد تا بزرگ و جاودان بماند، باید مومن باشد تا تنها و غریب و ناهماهنگ با موکب هستی نباشد. پس از این باید با جماعت زندگی کند. تنها بودن در هر خطی حتی اگر رهبر باشی، خطری برای توست. باید با دیگران همراه(باید احساس تعلق کرد،با گروهی که هستی برادر باشی، جزئی از تو باشند. و پیش از آن ، به قطعیت همراهی و برادری به آنها رسیده باش که شرط است) بود. چیزی داد و چیزی گرفت. در غیر این صورت، آدمی از میان می رود و مغرور می شود و در هر دو صورت در می ماند و منحرف می شود و به مقصد نمی رسد. 

صفحه155 - برای زندگی - امام موسی صدر